The article deals with the socio-political situation at the beginning of the 19th century in Azerbaijan, the crisis situation of the people and the activities of Hasan bey Zardabi, who was looking for a way out of the situation, and also had an unparalleled service in the education of the people, national self-consciousness and the development of political consciousness. In this direction, his intellectual and practical activity is considered from the point of view of choosing a more convenient means of (...) expressing national ideas - the press, awakening his nation, spreading the idea of national and religious unity. At the same time, the contribution of Hasan bey Zardabi to the awakening of the national self-consciousness of his people, the mobilization of national thinkers to reflect on national problems and the dissemination of the problems of the nation through the media, as well as his general philosophical views and thoughts in the direction of understanding the world, is emphasized. (shrink)

XIX. Yüzyılın sonları ve XX. yüzyılın başlarında Azerbaycan'da entelijansiya arasında milli bilinç ortaya çıkmış olsa da Sovyet dönemiyle birlikte bu süreç kesintiye uğramış ve toplumsal tabana yayılamamıştır. Sonuç olarak, var olan “Müslüman Kimliği”, Azeri toplumu için temel bir kimlik bağı olarak varlığını sürdürmeye devam etmiştir. Entelijansiyanın tasfiyesi ile birlikte, kullandıkları sloganlar ve milliyetçi semboller de ortadan kalkmış, Türk milliyetçiliği Azerbaycan'da bir ideoloji olarak varlığını koruyamamıştır. Sonuç itibariyle, politik-ideolojik milliyetçilik ve onun sloganları, milli bilinci canlı tutma imkanından yoksun bırakılmıştır. Bu makalede, (...) Sovyet Azerbaycan'ında milli bilinci besleyen temel faktörün İslâm ve Müslüman kimliği olduğu savunulmaktadır. Komünist rejim İslam’ın entelektüel ve ideolojik boyutlarını en aza indirmeyi başarmasına rağmen, kültürel norm ve yaşam tarzı haline gelen unsurlarını aşındırma konusunda başarısız kalmaktaydı. Sovyet Azerbacan’ında Müslüman olmak Azeri toplumunun bir üyesi olmak ve söz konusu toplumun yaşam tarzına bağlılık olarak algılanmaktaydı. Nitekim, Azerbaycan'da “Müslüman” tanımının göndermede bulunduğu yaşam tarzı Azeri toplumunu çevredeki -Ruslar, Ermeniler ve Gürcüler- toplumlardan ayıran temel faktör olmuştur. Bu anlamda, ortak yaşam tarzına ve kültürel normlara atıfta bulunan İslam, Sovyet döneminde Azeri toplumunun özdeşlik duygusunu pekiştirerek milli bilinci canlı tutmuştur.ÖzetBu çalışma Sovyet döneminde Azerbaycan’da İslam kimliğinin ve İslamî yaşam tarzının milli bilincin sürüdürülmesindeki rolü üzerine yoğunlaşmaktadır. Çalışmanın temel iddiası milli bilincin varlığını sürdürmesinde Müslüman kimliğinin ve İslami yaşam tarzının etkili olduğudur. Bu iddianın doğruluğunun kanıtlanması için belli tarihsel dönemde gerçekleşen, siyasi, toplumsal, demografik ve kültürel konularla ilgili analizler yapılmaktadır. Bu bağlamda XIX. yüzyılın ikinci çeyreğinden itibaren Rusya’nın işgali, milletleşme süreci ve arkasından yaşanan sovyetleştirme süreci Müslüman kimliği ve İslamî yaşam tarzi bağlamında ele alınmaktadır. Söz konusu dönem istatistiki kaynaklar, istihbarat raporları, propaganda kitapları, ve dönem üzerine yapılan akademik araştırmalar ışığında ele alınmış ve üzerine yorumlar yapılmıştır. XIX. Yüzyıla kadar siyasi ve kültürel açıdan İran’ın etkisi altında bulunan şimdiki Azerbaycan bölgesi Rusya İmparatorluğu tarafından işgal edilince bölge halkı ilk kez Hıristiyan yöneticilerin yönetimi altına girmiş oldu. Bölgedeki dayanaklarını güçlendirmek için Çar yönetiminin bölgeye yoğun bir şekilde Ermeni ve Rus nüfusu göç ettirmesi sonrasında ise Azerbaycan’daki Müslüman halk kendini ilk kez Hıristiyan topluluklarla çevrelenmiş olarak buldu. Hep kendisi gibi Müslüman olan toplumun bir parçası olan Azerbaycan toplumu Ruslardan, Ermenilerden ve Gürcülerden oluşan Hıristiyan toplulukların ortasında kendi kimliğini yeniden tanımlamak durumunda kaldı. Çar yönetiminin Azerbaycan’a göç ettirilen Ermeni ve Ruslar’a hem yasal olarak hem de uygulamalarda bir dizi ayrıcalıklar tanıması Azerbaycan Türklerinin kendilerini toplumsal, kültürel, ekonomik ve siyasi açıdan Hıristiyan baskısı altında hiss etmelerine neden olmuştur. Söz konusu baskı ve kayırmanın 1905 ve 1918 yıllarında Azerbaycan Türkleri ile Ermeniler arasında patlak veren çatışmalarda daha yoğun bir şekilde hiss edildiği görülmektedir. Yaşadığı tecrübeler Azerbaycan Türklerini dışlanma nedeni olan kimliklerini, yani Müslüman kimliğini, çevresinde bulunan gayri-muslim topluluklara karşı sahiplenmelerini sağlamıştır. XX. Yüzyılın başında toplumsal gelişimi sağlamak üzere halkın milli bilincini geliştirmeye yönelik faaliyetlerde bulunan, aynı zamanda Müslüman kimliğini de sahiplenen entelejensiya ve burjuvazi kesimi oluşmuştu. Bu süreç 1918 senesinde Azerbaycan’da, türkleşmeyi, çağdaşlaşmayı ve İslamlaşmayı simgeleyen mavi, kırmızı ve yeşil renkleri biraraya getiren bayrağı bulunan Cumhuriyetin kurulması ile sonuçlandı. Fakat cumhuriyet varlığını sadece 23 ay sürdürebildi ve 1920 yılında gerçekleşen sovyet işgali ile birlikte Azerbaycan’da milliyetçi ideoloji, onun idelogları ve sembolleri tamamen tasfiye edilerek yoğun bir şekilde sovyetleştirme politikaları uygulanmaya başladı. Sovyet döneminde milliyetçilik ideolojik düzlemde ortadan kalkmış olsa bile, halkın homojenleşmesini sağlayan, ulus devlete mahsus bir dizi donanımlar sağlandı. Sovyet versiyonunda olsa bile, milli bir devlet aygıtı, milli sınırlar, milli tarih, milli eğitim sistemi oluşturuldu. Neticede aynı dili, aynı tarih bilincini, aynı sınırları paylaşan fakat milli bir ideolojiden yoksun olan bir millet meydana geldi. İdeolojik milliyetçiliğin tehlikeli bir girişim (perilous venture) olduğu Sovyet Azerbaycanı’nda kültüre ve yaşam tarzına dayanan kültürel bir milliyetçilik gelişti. Kültürel milliyetçilik halkın dilini, tarihini ama özellikle de yaşam tarzını savunan bir tutum olarak Sovyet Azerbaycan’ında gelişme gösterdi. Bütün bunlar, yani kültürel özellikler ve yaşam tarzı Azerbaycan toplumunu kendini çevre toplumlarından –Ruslardan, Ermenilerden ve Gürcülerden– ayırdığı başlıca niteliklerdi. Bu bağlamda Sovyet Azerbaycan’ında milliyetçi ve vatansever olmak Azerbaycan toplumunun kültürüne ve yaşam tarzına sahip çıkmak anlamına gelmekteydi. Dolayısıyla kültürel milliyetçilik çevredeki halklarla etnik sınırları sürdürme ve milli bilinci canlı tutma açısından önemli bir role sahipti. Burada araştırma konumuz açısından üzerinde durulması gereken nokta Azerbaycan toplumunda yaşam tarzının ve kültürün önemli bir kısmının İslam ve İslamî gelenek görenekle yakından ilişkili olduğudur. Sovyetleştirme politikaları İslam’ın entelektüel ve ideolojik boyutunu ortadan kaldırma konusunda büyük ölçüde başarılı olduysa da İslam’ın kültürel normları ve yaşam tarzı haline gelen öğeleri kendi varlığını güçlü bir şekilde sürdürmekteydi. Sovyet rejiminin başarısız olduğu nokta, yönettikleri Müslüman toplumlara alternatif bir kültür ve yaşam tarsi sunamamaları idi. Sovyet döneminde İslam’ın cami, başörtüsü vb. somut sembolleri yok edilse de kişiler arası ilişkilerde, sosyal yapıda ve aile ilişkilerinde tezahür eden öğeleri varlığını sürdürmeye devam etmekteydi. Bütün bunlar Azerbaycan toplumunun kendini çevresindeki etnik kimliklerden Ruslardan, Ermenilerden ve Gürcülerden ayırt ettiği, dolayısıyla da milli kimliğinin sınırlarını muhafaza ettiği önemli kültür öğeleri idi. Kebinolarak bilinen dinî nikah, sünnet, cenaze ve yas merasimleri gibi yaşam döngüsü ritüelleri Azeri olmanın çok önemli göstergeleri olarak algılanmıştır. Sovyet ateist ideologlarının yaptıkları birçok araştırmalarda ve istihbarat raporlarında komunist partisi yöneticileri de dahıl olmak üzere halkın söz konusu yaşam döngüsü ritüellerini milli gelenek görenek olduğu gerekçesiyle sürdürdükleri belirtilmekteydi. Ateistler bile, bahsedilen yaşam döngüsü ritüellerine uymadıkları taktirde milli geleneklere karşı gelmekle suçlanacakları ve toplumdan dışlanacakları endişesiyle ritüelleri yerine getirmekteydiler. Kebinsadece Müslüman çiftler arasında kıyıldığından ve dini nikahsız yapılan evlilikler toplumda hoş karşılanmadığından Ruslar, Ermeniler ve Gürcülerle evlilik yapma oranları oldukça düşük kalmaktaydı. Erkek çocuğa sünnet yaptırmak o çocuğu Azeri toplumunun bir üyesi yapmak olarak algılandığından çocuğa sünnet yaptırmak onu diğer toplumların üyelerinden ayıran bir özelliğe kavuşturmak anlamına gelmekteydi. Ölen bir kişinin İslamî üsullere göre gömülmesi o cenazenin bir Rusa, Ermeniye veya Gürcüye değil, bir Azeriye ait olduğunun göstergesi olmaktaydı. Dolayısıyla İslamî kültürden kaynaklanan yaşam döngüsü ritüelleri aynı zamanda çevredeki etnik gruplarla sınırları belirlemekte, dolayısıyla milli ve etnik bilinci canlı tutmaktaydı. Böylece İslamî kültür ve yaşam tarzi Sovyet rejiminin milli ve etnik kimliklerin ötesinde yeni bir insan ve toplum tipi oluşturmayı amaçlayan Homo Sovieticus projesinin de en önemli panzehirlerinden biri olmuştur. (shrink)

A promise to do some action seems to create a binding obligation to do that action. And yet, paradoxically, an obligation seems not to be a fact that we can create or bring into existence; we can create an obligation only by creating or bringing into existence something else. The only way to avoid the paradox is to show that the act of promising creates something other than an obligation, which nonetheless binds us to perform the action in question. After (...) considering and rejecting various options such as the promisee's expectation and the promisor's resolve, Prichard locates the bindingness of a promise in a prior general promise, which allows the noises we make when promising to generate an obligation to perform the promised action. (shrink)

Dion is a human person, Lefty is his left foot, and Theon is Lefty-Complement, a proper part of Dion. Lefty is annihilated and Dion survives left-footless. After Lefty’s annihilation Theon, if he survives, occupies the same region as Dion. I suggest that this scenario be understood as a fusion case in which Dion and Theon, initially overlapping but distinct, are identical after Lefty’s annihilation and propose an account of proper names that allows us to say that Dion and Theon have (...) ‘become identical’ without commitment to occasional identity or other controversial metaphysical doctrines. The proposed solution employs the semantics developed by Wolfgang Schwarz to address the ‘paradox of occasional identity’, posed by puzzle cases of fission, to deal with the problem of Dion and Theon, a body-minus puzzle. (shrink)

Ümummilli lider Heydər Əliyevin milli və mədəni irsimizin qorunması uğrundakı unudulmaz xidmətləri maddi və mənəvi mədəniyyətimizin yaşadılmasına xidmət etmişdir. Tarixi şəxsiyyətlərin şərəfinə ucaldılmış abidələr, tarixi və mədəni abidələrin qorunması, beynəlxalq səviyyədə tanınan şəxsiyyətlərin yubileylərinə həsr edilən tədbirlərin qeyd edilməsi, deportasiya və soyqırımlar haqqında sərəncamların verilməsi və bir sıra digər vacib hadisələr bu dahi şəxsin adı ilə əlaqədardır. Heydər Əliyevin elmi əsaslara istinadən söylədiyi qənaətlər sayəsində həm Sovetlər dövründə, həm də müstəqillik illərində dünya ictimaiyyətinə Azərbaycan xalqının qədim mədəniyyəti haqqında məlumatlar təqdim (...) edilmişdir. Bununla yanaşı orta əsrlərə dair tarixi, dini abidələrin, eləcə də yazılı mənbələr və tarixi şəxsiyyətlərə aid məlumatların üzə çıxarılması və qorunması da unudulmaz liderin başlıca vəzifələri sırasında idi. (shrink)

The paper proposes to integrate literary studies in consciousness research to develop a strong ethical and existential dimension in the field. More specifically, it considers the value of fictional narrative for developing concepts of selfhood and personal identity that cohere with the reductionist explanations of human consciousness and self in modern empirical consciousness research. My central claim is that looking to the literary representations of human consciousness and existence that reject or are free from conventional essentialist ideas of self, agency, (...) and anthropocentrism can help 'normalize' the reductionist scientific descriptions of humans and reduce their psychologically and socio-culturally disruptive impact. The paper uses Virginia Woolf's The Waves as an example, showing how the novel's non-anthropocentric and non-essentialist conceptions of self and consciousness overlap with materialist theories in neuroscience and -philosophy but present these in a distinctive narrative framework and poetic terms that bring out the inherent emancipatory potential of the materialist explanation of human existence and offer the reader the possibility of relating to these experientially and emotionally. (shrink)

I bogen "Den store humor" undersøger Harald Høffding humoren som livsanskuelse. "Den store humor" er ifølge Høffding en etisk livsholdning, som et menneske kan leve sit liv efter. Inspireret af filosoffen Søren Kierkegaards stadieteori karakteriserer Harald Høffding humoren som et etisk standpunkt, der nægter at anerkende den kristnes tragiske syn på livet. I stedet formår humoristen, at balancere livets lyse og skyggefulde sider. Humoristen lever sit liv med åbne øjne og har derfor blik for såvel verdens komik som tragik. Harald (...) Høffding (1843-1931) var teolog og filosof og virkede gennem 30 år som professor ved Københavns Universitet. I løbet af sin karriere opnåede han en central position i det danske videns- og kulturliv og nød stor anerkendelse både i og udenfor Danmark. Høffding var yderst virksom hele sit liv, og tankegodset i hans bøger er stadig relevant i dag. Udover værkerne om etik, filosofihistorie og psykologi kendes han for monografier om Søren Kierkegaard, Jean-Jacques Rousseau og Baruch Spinoza. (shrink)

The Shape of Thought: How Mental Adaptations Evolve presents a road map for an evolutionary psychology of the twenty-first century. It brings together theory from biology and cognitive science to show how the brain can be composed of specialized adaptations, and yet also an organ of plasticity. Although mental adaptations have typically been seen as monolithic, hard-wired components frozen in the evolutionary past, The Shape of Thought presents a new view of mental adaptations as diverse and variable, with distinct functions (...) and evolutionary histories that shape how they develop, what information they use, and what they do with that information. The book describes how advances in evolutionary developmental biology can be applied to the brain by focusing on the design of the developmental systems that build it. Crucially, developmental systems can be plastic, designed by the process of natural selection to build adaptive phenotypes using the rich information available in our social and physical environments. This approach bridges the long-standing divide between "nativist" approaches to development, based on innateness, and "empiricist" approaches, based on learning. It shows how a view of humans as a flexible, culturally-dependent species is compatible with a complexly specialized brain, and how the nature of our flexibility can be better understood by confronting the evolved design of the organ on which that flexibility depends. (shrink)

In 'Een handvol filosofen' staan de filosofen centraal die sinds de oprichting van de Vrije Universiteit in 1880 aan deze instelling verbonden zijn geweest. Het gaat hierbij niet alleen om de inhoud van hun werk, maar ook om de personen zelf. Er waren filosofiedocenten die zich met de universiteit identificeerden en zich volledig konden ontplooien. Er waren er echter ook voor wie dit niet gold, die geïsoleerd of in gewetensnood raakten. Veel filosofiestudenten waren actief betrokken bij wat er in hun (...) faculteit gebeurde. Zij namen initiatieven, protesteerden soms tegen de gang van zaken en kozen partij in conflictsituaties. Sinds het eind van de jaren zestig van de twintigste eeuw verloor de Vrije Universiteit geleidelijk haar christelijk karakter. Tegenwoordig werken alle stafleden vanuit hun eigen motivatie mee aan een hoofdzakelijk seculier geworden universiteit, die ruimte biedt voor religieuze en levensbeschouwelijke diversiteit. (shrink)

This is a reproduction of the original artefact. Generally these books are created from careful scans of the original. This allows us to preserve the book accurately and present it in the way the author intended. Since the original versions are generally quite old, there may occasionally be certain imperfections within these reproductions. We're happy to make these classics available again for future generations to enjoy!

Classical treatise on the fundamentals of Nyaya philosophy with commentaries; critical edition.

Many people are worried about the harmful effects of climate change but nevertheless enjoy some activities that contribute to the emission of greenhouse gas (driving, flying, eating meat, etc.), the main cause of climate change. How should such people make choices between engaging in and refraining from enjoyable greenhouse-gas-emitting activities? In this chapter, we look at the answer provided by decision theory. Some scholars think that the right answer is given by interactive decision theory, or game theory; and moreover think (...) that since private climate decisions are instances of the prisoner’s dilemma, one rationally should engage in these activities provided that one enjoys them. Others think that the right answer is given by expected utility theory, the best-known version of individual decision theory under risk and uncertainty. In this chapter, we review these different answers, with a special focus on the latter answer and the debate it has generated. (shrink)

The impact of digital media and technology on performance arts is evident when digital visual effects (VFX) filming techniques are introduced on a film set. Digital technologies influence the film actor’s approach to be congruent to and authentic within the circumstances of the scene. Actors require an effective skillset and strategies to successfully deliver an embodied performance aligning with the various digital VFX techniques. Focusing on imagination, action and emotion that would facilitate such an embodied performance, we drew on relevant (...) neuroscientific notions such as neuron reactivation, conceptual blending, as-if body states and affordances. Additionally, we incorporated relevant embodied performance concepts from Stanislavski, Laban/Bartenieff Movement Studies, Effector Patterns including the Emotional Body Approach and Lessac Kinesensics to the development of a digital acting programme, advancing the actor’s required skills and providing on-set digital acting strategies to support congruency with digital VFX and authenticity within the diegetic reality. The efficacy of this programme was determined by assessing pre- and post-intervention recordings of both a control and an experimental group of trained actors. Reflection-on-action journals from participants supplemented the assessment. The assessments and journals indicate that the acquired skillset and on-set digital acting strategies effectively improve the actor’s performance with digital VFX filming technology. (shrink)